AREND SPAANS: ,,DE BOTEN ZIJN ME DIERBAAR." ANNINA ROMITA

"Nou, het scheelt niet veel. Ik ben hier sowieso op dinsdag- en donderdagochtend met onze klussenclub. Maar ook vaak op andere momenten. De leden van de klussenclub komen vooral voor de sprits bij de koffie. Nee hoor, hier wordt serieus gewerkt."

"Meer met de roeiers die schade veroorzaken, haha. De boten zijn me wel dierbaar. Ik kan me verliezen in de techniek die erin zit. Als we iets niet weten, vragen we het aan Roeiwerf Wiersma in Heerenveen, de specialist. Onze vloot is ons uithangbord. We hebben veel variatie. In sculls, skiffs, boordboten en wherry's. Bijna alle 53 boten zijn vernoemd naar Twentse beken. Dit is een vloot die opvalt. Mooier dan die van Euros in Enschede, waar ik roeicoach ben."

"Er is veel vrachtverkeer. Gelukkig hebben we goede contacten met de scheepvaart. Vroeger was het Twentekanaal een klotsbak. Het kanaal is verbreed en de constructie verbeterd. Daardoor liggen we rustiger op het water. Veiligheid is een issue. Onze roeiers dragen fluorescerende hesjes en varen stuurboord-bakboord. Niet in het midden van het kanaal. Verder is het hier prachtig. Net een vakantieplek."

"Nee, dat zijn de studentenverenigingen. Tubantia heeft wel Olympische roeiers voortgebracht. Simon Kolkman en mijn zoon Jeroen zaten in de Twente Vier die uitkwam op de Spelen van Sydney, in 2000. Mijn vrouw en ik zijn naar Jeroen gaan kijken en reisden een maand door Australië. We zagen ook wedstrijden in Milaan en Sevilla. Zo kom je nog eens ergens, als roeiliefhebber."

"Helaas niet. Maar je kunt wel oud worden als roeier. We hebben leden van dik in de 80. Ik hoop dat ik minstens zo oud word als mijn moeder. Zij is 89 geworden. Mijn moeder was trouwens geen roeier. Ik ben 74, nog 15 jaar te gaan dus. Als ik mazzel heb."